adiutatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adiūtō
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adiūtātus | adiūtāta | adiūtātum | adiūtātī | adiūtātae | adiūtāta | |
Genitive | adiūtātī | adiūtātae | adiūtātī | adiūtātōrum | adiūtātārum | adiūtātōrum | |
Dative | adiūtātō | adiūtātae | adiūtātō | adiūtātīs | adiūtātīs | adiūtātīs | |
Accusative | adiūtātum | adiūtātam | adiūtātum | adiūtātōs | adiūtātās | adiūtāta | |
Ablative | adiūtātō | adiūtātā | adiūtātō | adiūtātīs | adiūtātīs | adiūtātīs | |
Vocative | adiūtāte | adiūtāta | adiūtātum | adiūtātī | adiūtātae | adiūtāta |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.