adoriens
Latin
Etymology
Present participle of adorior
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | adoriēns | adoriēns | adorientēs | adorientia | |
Genitive | adorientis | adorientis | adorientium | adorientium | |
Dative | adorientī | adorientī | adorientibus | adorientibus | |
Accusative | adorientem | adoriēns | adorientēs, adorientīs | adorientia | |
Ablative | adoriente, adorientī1 | adoriente, adorientī1 | adorientibus | adorientibus | |
Vocative | adoriēns | adoriēns | adorientēs | adorientia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.