adoriturus
Latin
Etymology
Future active participle of adorior
Participle
adoritūrus m (feminine adoritūra, neuter adoritūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adoritūrus | adoritūra | adoritūrum | adoritūrī | adoritūrae | adoritūra | |
Genitive | adoritūrī | adoritūrae | adoritūrī | adoritūrōrum | adoritūrārum | adoritūrōrum | |
Dative | adoritūrō | adoritūrae | adoritūrō | adoritūrīs | adoritūrīs | adoritūrīs | |
Accusative | adoritūrum | adoritūram | adoritūrum | adoritūrōs | adoritūrās | adoritūra | |
Ablative | adoritūrō | adoritūrā | adoritūrō | adoritūrīs | adoritūrīs | adoritūrīs | |
Vocative | adoritūre | adoritūra | adoritūrum | adoritūrī | adoritūrae | adoritūra |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.