adortus
Latin
Etymology
From adorior
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adortus | adorta | adortum | adortī | adortae | adorta | |
Genitive | adortī | adortae | adortī | adortōrum | adortārum | adortōrum | |
Dative | adortō | adortae | adortō | adortīs | adortīs | adortīs | |
Accusative | adortum | adortam | adortum | adortōs | adortās | adorta | |
Ablative | adortō | adortā | adortō | adortīs | adortīs | adortīs | |
Vocative | adorte | adorta | adortum | adortī | adortae | adorta |
References
- adortus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- adortus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.