aenigmaticus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ae̯.niɡˈma.ti.kus/, [ae̯.nɪɡˈma.tɪ.kʊs]
Adjective
aenigmaticus (feminine aenigmatica, neuter aenigmaticum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | aenigmaticus | aenigmatica | aenigmaticum | aenigmaticī | aenigmaticae | aenigmatica | |
Genitive | aenigmaticī | aenigmaticae | aenigmaticī | aenigmaticōrum | aenigmaticārum | aenigmaticōrum | |
Dative | aenigmaticō | aenigmaticae | aenigmaticō | aenigmaticīs | aenigmaticīs | aenigmaticīs | |
Accusative | aenigmaticum | aenigmaticam | aenigmaticum | aenigmaticōs | aenigmaticās | aenigmatica | |
Ablative | aenigmaticō | aenigmaticā | aenigmaticō | aenigmaticīs | aenigmaticīs | aenigmaticīs | |
Vocative | aenigmatice | aenigmatica | aenigmaticum | aenigmaticī | aenigmaticae | aenigmatica |
References
- aenigmaticus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- aenigmaticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.