affannare
Italian
Etymology
Probably from Old Occitan afanar, with cognates Catalan afanyar, afanar and Spanish afanar. Arabic and Vulgar Latin origins have been suggested, but uncertain.
Conjugation
Conjugation of affannare
infinitive | affannare | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere | gerund | affannando | |||
present participle | affannante | past participle | affannato | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | affanno | affanni | affanna | affanniamo | affannate | affannano |
imperfect | affannavo | affannavi | affannava | affannavamo | affannavate | affannavano |
past historic | affannai | affannasti | affannò | affannammo | affannaste | affannarono |
future | affannerò | affannerai | affannerà | affanneremo | affannerete | affanneranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | affannerei | affanneresti | affannerebbe | affanneremmo | affannereste | affannerebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | affanni | affanni | affanni | affanniamo | affanniate | affannino |
imperfect | affannassi | affannassi | affannasse | affannassimo | affannaste | affannassero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
affanna, non affannare | affanni | affanniamo | affannate | affannino |
Related terms
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.