annotatio
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /an.noˈtaː.ti.oː/, [an.nɔˈtaː.ti.oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /an.noˈta.t͡si.o/, [an.noˈtaː.t͡si.o]
Noun
annotātiō f (genitive annotātiōnis); third declension
- remark, annotation
- (law) The registering of a person among the accused.
Inflection
Third declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | annotātiō | annotātiōnēs |
Genitive | annotātiōnis | annotātiōnum |
Dative | annotātiōnī | annotātiōnibus |
Accusative | annotātiōnem | annotātiōnēs |
Ablative | annotātiōne | annotātiōnibus |
Vocative | annotātiō | annotātiōnēs |
Descendants
- English: annotation
- French: annotation
- Italian: annotazione
- Portuguese: anotação
- Russian: аннота́ция (annotácija)
- Spanish: anotación
References
- annotatio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- annotatio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- annotatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- annotatio in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.