aquilentus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /a.kʷiˈlen.tus/, [a.kᶣɪˈɫɛn.tʊs]
Adjective
aquilentus (feminine aquilenta, neuter aquilentum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | aquilentus | aquilenta | aquilentum | aquilentī | aquilentae | aquilenta | |
Genitive | aquilentī | aquilentae | aquilentī | aquilentōrum | aquilentārum | aquilentōrum | |
Dative | aquilentō | aquilentō | aquilentīs | ||||
Accusative | aquilentum | aquilentam | aquilentum | aquilentōs | aquilentās | aquilenta | |
Ablative | aquilentō | aquilentā | aquilentō | aquilentīs | |||
Vocative | aquilente | aquilenta | aquilentum | aquilentī | aquilentae | aquilenta |
References
- aquilentus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- aquilentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.