assistens

Latin

Etymology

Present participle of adsistō.

Participle

assistēns m, f, n (genitive assistentis); third declension

  1. defending, assisting, aiding

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative assistēns assistēns assistentēs assistentia
Genitive assistentis assistentis assistentium assistentium
Dative assistentī assistentī assistentibus assistentibus
Accusative assistentem assistēns assistentēs assistentia
Ablative assistentī assistentī assistentibus assistentibus
Vocative assistēns assistēns assistentēs assistentia

Swedish

Noun

assistens

  1. definite genitive singular of assist
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.