attractus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of attrahō.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | attractus | attracta | attractum | attractī | attractae | attracta | |
Genitive | attractī | attractae | attractī | attractōrum | attractārum | attractōrum | |
Dative | attractō | attractae | attractō | attractīs | attractīs | attractīs | |
Accusative | attractum | attractam | attractum | attractōs | attractās | attracta | |
Ablative | attractō | attractā | attractō | attractīs | attractīs | attractīs | |
Vocative | attracte | attracta | attractum | attractī | attractae | attracta |
Derived terms
Descendants
- Italian: attratto
- Portuguese: atreito
References
- attractus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- attractus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- attractus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.