auratilis
Latin
Etymology
From aurātus (“gilded; gold-colored”), perfect passive participle of aurō (“I gild”), from aurum (“gold”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /au̯ˈraː.ti.lis/, [au̯ˈraː.tɪ.lɪs]
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | aurātilis | aurātile | aurātilēs | aurātilia | |
Genitive | aurātilis | aurātilis | aurātilium | aurātilium | |
Dative | aurātilī | aurātilī | aurātilibus | aurātilibus | |
Accusative | aurātilem | aurātile | aurātilēs, aurātilīs | aurātilia | |
Ablative | aurātilī | aurātilī | aurātilibus | aurātilibus | |
Vocative | aurātilis | aurātile | aurātilēs | aurātilia |
Synonyms
- (of the color of gold): aureus, aurōsus, aurulentus
Related terms
- aurificium
- aurifluus
- aurifodīna
- aurifrigium
- aurigāns
- aurigena
- auriger
- aurilegulus
- auripigmentum
References
- auratilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- auratilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.