bütün

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic бүтүн
Roman bütün
Perso-Arabic بۆتۆن

Etymology

From Proto-Turkic *bütün, a derivation of *büt- (to end, accomplish; to create, build; to heal; to grow, ripen), whence also Azerbaijani bütöv (whole). Cognate with Turkish bütün, Crimean Tatar bütün, Turkmen bütin, Tatar бөтен (böten), Bashkir бөтөн (bötön), Kyrgyz бүтүн (bütün), Uzbek butun, Kumyk бютюн (bütün), Yakut бүттүүн (büttüün), etc.

Pronunciation

  • IPA(key): /byˈtyn/, [py̥ˈtyn]
  • Hyphenation: bü‧tün

Determiner

bütün

  1. all
    • 2008, Zəminə Xınalı, Qaçaq İsmayıl dastanı; republished as Tariyel Abbaslı, editor, Zəminə Xınalı Seçilmiş Əsərləri II Cild, Baku: Təknur, 2014, page 247:
      O illər aclıq olduğundan bütün kəndin əhalisi əziyyət çəkirdi.
      In those years, all residents of the village suffered because of the famine.
    Bütün insanlar azad, hüquq və ləyaqətlərinə görə bərabər doğulurlar.
    All human beings are born free and equal in dignity and rights
    Bu gün gedə bilmərik, çünki bütün yollar bağlıdır.
    We can't go today, because all the roads are closed.
    Antonym: heç bir
  2. whole, entire, all
    Mən dünən bütün gecəni yatmamışam.
    I didn't sleep all night yesterday.
    Bu dəqiqə bizi bütün dünya izləyir.
    The entire world is watching us at the moment.

Derived terms

References


    Turkish

    Etymology

    Probably a derivation of Proto-Turkic *bod. Cognate with Old Turkic 𐰉𐰆𐰑𐰣 (budun, people, population, ordinary people)[1][2].

    Pronunciation

    • IPA(key): /byˈtyn/
    • Hyphenation: bü‧tün

    Adjective

    bütün (not comparable)

    1. entire, complete
    2. all
      bütün gece çalıştım - I worked all night
    3. (money) not divided into small coins, a whole (banknote etc.)

    Noun

    bütün (definite accusative bütünü, plural bütünler)

    1. something unitary; having the quality of oneness.

    Declension

    Inflection
    Nominative bütün
    Definite accusative bütünü
    Singular Plural
    Nominative bütün bütünler
    Definite accusative bütünü bütünleri
    Dative bütüne bütünlere
    Locative bütünde bütünlerde
    Ablative bütünden bütünlerden
    Genitive bütünün bütünlerin
    Possessive forms
    Singular Plural
    1st singular bütünüm bütünlerim
    2nd singular bütünün bütünlerin
    3rd singular bütünü bütünleri
    1st plural bütünümüz bütünlerimiz
    2nd plural bütününüz bütünleriniz
    3rd plural bütünleri bütünleri

    Synonyms

    References

    1. Abuseitova, M. Kh; Bukhatuly, B., editors (2008), 𐰉𐰇𐰑𐰣”, in TÜRIK BITIG: Ethno Cultural Dictionary, Language Committee of Ministry of Culture and Information of Republic of Kazakhstan
    2. Nadeljajev, V. M.; Nasilov, D. M.; Tenišev, E. R.; Ščerbak, A. M., editors (1969) Drevnetjurkskij slovarʹ [Dictionary of Old Turkic] (in Russian), Leningrad: USSR Academy of Sciences, Nauka, page 134
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.