bayrak

See also: Bayrak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish بیراق‎ (bayrak), from Proto-Turkic *bAd-rak, *bAd-ruk (“banner, flag”).

Pronunciation
  • IPA(key): /bɑjɾɑk/

Noun

bayrak (definite accusative bayrağı, plural bayraklar)

  1. flag

Declension
Inflection
Nominative bayrak
Definite accusative bayrağı
Singular Plural
Nominative bayrak bayraklar
Definite accusative bayrağı bayrakları
Dative bayrağa bayraklara
Locative bayrakta bayraklarda
Ablative bayraktan bayraklardan
Genitive bayrağın bayrakların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular bayrağım bayraklarım
2nd singular bayrağın bayrakların
3rd singular bayrağı bayrakları
1st plural bayrağımız bayraklarımız
2nd plural bayrağınız bayraklarınız
3rd plural bayrakları bayrakları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular bayrağım bayraklarım
2nd singular bayraksın bayraklarsın
3rd singular bayrak
bayraktır		 bayraklar
bayraklardır
1st plural bayrağız bayraklarız
2nd plural bayraksınız bayraklarsınız
3rd plural bayraklar bayraklardır
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.