begroetsje

West Frisian

Etymology

From be- + groetsje (greet).

Pronunciation

  • IPA(key): /bəˈɣruə̯tsjə/, [bəˈɡruə̯tsjə]

Verb

begroetsje

  1. (transitive) to greet

Inflection

Weak class 2
infinitive begroetsje
3rd singular past begroete
past participle begroete
infinitive begroetsje
long infinitive begroetsjen
gerund begroetsjen n
indicative present tense past tense
1st singular begroetsje begroete
2nd singular begroetest begroetest
3rd singular begroetet begroete
plural begroetsje begroeten
imperative begroetsje
participles begroetsjend begroete

Further reading

  • begroetsje”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.