beklemek

Turkish

Etymology

From Old Turkic bekle-.

Pronunciation

IPA^(key): [be̞cle̞ˈme̞c]

Verb

beklemek (third-person singular simple present bekler)

to wait
Seni bekliyordum.
I was waiting for you.
to expect

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	beklerim	beklersin	bekler	bekleriz	beklersiniz	beklerler
	present continuous	bekliyorum	bekliyorsun	bekliyor	bekliyoruz	bekliyorsunuz	bekliyorlar
	past definite	bekledim	bekledin	bekledi	bekledik	beklediniz	beklediler
	past continuous	bekliyordum	bekliyordun	bekliyordu	bekliyorduk	bekliyordunuz	bekliyorlardı
	future simple	bekleyeceğim	bekleyeceksin	bekleyecek	bekleyeceğiz	bekleyeceksiniz	bekleyecekler

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	bekler miyim?	bekler misin?	bekler mi?	bekler miyiz?	bekler misiniz?	beklerler mi?
	present continuous	bekliyor muyum?	bekliyor musun?	bekliyor mu?	bekliyor muyuz?	bekliyor musunuz?	bekliyorlar mı?
	past definite	bekledim mi?	bekledin mi?	bekledi mi?	bekledik mi?	beklediniz mi?	beklediler mi?
	past continuous	bekliyor muydum?	bekliyor muydun?	bekliyor muydu?	bekliyor muyduk?	bekliyor muydunuz?	bekliyorlar mıydı?
	future simple	bekleyecek miyim?	bekleyecek misin?	bekleyecek mi?	bekleyecek miyiz?	bekleyecek misiniz?	bekleyecekler mi?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	beklemem	beklemezsin	beklemez	beklemeyiz	beklemezsiniz	beklemezler
	present continuous	beklemiyorum	beklemiyorsun	beklemiyor	beklemiyoruz	beklemiyorsunuz	beklemiyorlar
	past definite	beklemedim	beklemedin	beklemedi	beklemedik	beklemediniz	beklemediler
	past continuous	beklemiyordum	beklemiyordun	beklemiyordu	beklemiyorduk	beklemiyordunuz	beklemiyordular
	future simple	beklemeyeceğim	beklemeyeceksin	beklemeyecek	beklemeyeceğiz	beklemeyeceksiniz	beklemeyecekler

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	beklemez miyim?	beklemez misin?	beklemez mi?	beklemez miyiz?	beklemez misiniz?	beklemezler mi?
	present continuous	beklemiyor muyum?	beklemiyor musun?	beklemiyor mu?	beklemiyor muyuz?	beklemiyor musunuz?	beklemiyorlar mı?
	past definite	beklemedim mi?	beklemedin mi?	beklemedi mi?	beklemedik mi?	beklemediniz mi?	beklemediler mi?
	past continuous	beklemiyor muydum?	beklemiyor muydun?	beklemiyor muydu?	beklemiyor muyduk?	beklemiyor muydunuz?	beklemiyorlar mıydı?
	future simple	beklemeyecek miyim?	beklemeyecek misin?	beklemeyecek mi?	beklemeyecek miyiz?	beklemeyecek misiniz?	beklemeyecekler mi?

Derived terms

bekletmek
beklenmedik (“unexpected”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.