bereket

Crimean Tatar

Noun

bereket

  1. be rich, richness, abundance

Declension


Turkish

Etymology

From Arabic بَرَكَة (baraka, blessing)

Pronunciation

  • IPA(key): [beɾeket]
  • Hyphenation: be‧re‧ket

Noun

bereket (definite accusative bereketi, plural bereketler)

  1. abundance
  2. blessing

Declension

Inflection
Nominative bereket
Definite accusative bereketi
Singular Plural
Nominative bereket bereketler
Definite accusative bereketi bereketleri
Dative berekete bereketlere
Locative berekette bereketlerde
Ablative bereketten bereketlerden
Genitive bereketin bereketlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular bereketim bereketlerim
2nd singular bereketin bereketlerin
3rd singular bereketi bereketleri
1st plural bereketimiz bereketlerimiz
2nd plural bereketiniz bereketleriniz
3rd plural bereketleri bereketleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular bereketim bereketlerim
2nd singular bereketsin bereketlersin
3rd singular bereket
berekettir
bereketler
bereketlerdir
1st plural bereketiz bereketleriz
2nd plural bereketsiniz bereketlersiniz
3rd plural bereketler bereketlerdir

Interjection

bereket

  1. thank goodness!
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.