bulunmak

Turkish

Etymology

Passive form of bulmak.

Pronunciation

IPA^(key): [buɫunmɑk]
Hyphenation: bu‧lun‧mak

Verb

bulunmak

to be found
to be, occur, be present at; elliptical form of "be here", "go to and return from" or similar.
to be discovered

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	bulunurum	bulunursun	bulunur	bulunuruz	bulunursunuz	bulunurlar
	present continuous	bulunuyorum	bulunuyorsun	bulunuyor	bulunuyoruz	bulunuyorsunuz	bulunuyorlar
	past definite	bulundum	bulundun	bulundu	bulunduk	bulundunuz	bulundular
	past continuous	bulunuyordum	bulunuyordun	bulunuyordu	bulunuyorduk	bulunuyordunuz	bulunuyorlardı
	future simple	bulunacağım	bulunacaksın	bulunacak	bulunacağız	bulunacaksınız	bulunacaklar

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	bulunur muyum?	bulunur musun?	bulunur mu?	bulunur muyuz?	bulunur musunuz?	bulunurlar mı?
	present continuous	bulunuyor muyum?	bulunuyor musun?	bulunuyor mu?	bulunuyor muyuz?	bulunuyor musunuz?	bulunuyorlar mı?
	past definite	bulundum mu?	bulundun mu?	bulundu mu?	bulunduk mu?	bulundunuz mu?	bulundular mu?
	past continuous	bulunuyor muydum?	bulunuyor muydun?	bulunuyor muydu?	bulunuyor muyduk?	bulunuyor muydunuz?	bulunuyorlar mıydı?
	future simple	bulunacak mıyım?	bulunacak mısın?	bulunacak mı?	bulunacak mıyız?	bulunacak mısınız?	bulunacaklar mı?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	bulunmam	bulunmazsın	bulunmaz	bulunmayız	bulunmazsınız	bulunmazlar
	present continuous	bulunmuyorum	bulunmuyorsun	bulunmuyor	bulunmuyoruz	bulunmuyorsunuz	bulunmuyorlar
	past definite	bulunmadım	bulunmadın	bulunmadı	bulunmadık	bulunmadınız	bulunmadılar
	past continuous	bulunmuyordum	bulunmuyordun	bulunmuyordu	bulunmuyorduk	bulunmuyordunuz	bulunmuyordular
	future simple	bulunmayacağım	bulunmayacaksın	bulunmayacak	bulunmayacağız	bulunmayacaksınız	bulunmayacaklar

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	bulunmaz mıyım?	bulunmaz mısın?	bulunmaz mı?	bulunmaz mıyız?	bulunmaz mısınız?	bulunmazlar mı?
	present continuous	bulunmuyor muyum?	bulunmuyor musun?	bulunmuyor mu?	bulunmuyor muyuz?	bulunmuyor musunuz?	bulunmuyorlar mı?
	past definite	bulunmadım mı?	bulunmadın mı?	bulunmadı mı?	bulunmadık mı?	bulunmadınız mı?	bulunmadılar mı?
	past continuous	bulunmuyor muydum?	bulunmuyor muydun?	bulunmuyor muydu?	bulunmuyor muyduk?	bulunmuyor muydunuz?	bulunmuyorlar mıydı?
	future simple	bulunmayacak mıyım?	bulunmayacak mısın?	bulunmayacak mı?	bulunmayacak mıyız?	bulunmayacak mısınız?	bulunmayacaklar mı?

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.