cóirigh
Irish
Etymology
From Old Irish córaigid.
Pronunciation
Verb
cóirigh (present analytic cóiríonn, future analytic cóireoidh, verbal noun cóiriú, past participle cóirithe)
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | cóirím | cóiríonn tú; cóirír† |
cóiríonn sé, sí | cóirímid; cóiríonn muid |
cóiríonn sibh | cóiríonn siad; cóiríd† |
a chóiríonn; a chóiríos / a gcóiríonn*; a gcóiríos* |
cóirítear |
past | chóirigh mé; chóiríos | chóirigh tú; chóirís | chóirigh sé, sí | chóiríomar; chóirigh muid | chóirigh sibh; chóiríobhair | chóirigh siad; chóiríodar | a chóirigh / ar chóirigh* |
cóiríodh | |
past habitual | chóirínn | chóiríteá | chóiríodh sé, sí | chóirímis; chóiríodh muid | chóiríodh sibh | chóirídís; chóiríodh siad | a chóiríodh / ar chóiríodh* |
chóirítí | |
future | cóireoidh mé; cóireod; cóireochaidh mé† |
cóireoidh tú; cóireoir†; cóireochaidh tú† |
cóireoidh sé, sí; cóireochaidh sé, sí† |
cóireoimid; cóireoidh muid; cóireochaimid†; cóireochaidh muid† |
cóireoidh sibh; cóireochaidh sibh† |
cóireoidh siad; cóireoid†; cóireochaidh siad† |
a chóireoidh; a chóireos; a chóireochaidh†; a chóireochas† / a gcóireoidh*; a gcóireos*; a gcóireochaidh*†; a gcóireochas*† |
cóireofar; cóireochar† | |
conditional | chóireoinn; chóireochainn† / gcóireoinn‡‡; gcóireochainn†‡‡ | chóireofá; chóireochthᆠ/ gcóireofᇇ; gcóireochthᆇ‡ | chóireodh sé, sí; chóireochadh sé, sí† / gcóireodh sé, s퇇; gcóireochadh sé, s톇‡ | chóireoimis; chóireodh muid; chóireochaimis†; chóireochadh muid† / gcóireoimis‡‡; gcóireodh muid‡‡; gcóireochaimis†‡‡; gcóireochadh muid†‡‡ | chóireodh sibh; chóireochadh sibh† / gcóireodh sibh‡‡; gcóireochadh sibh†‡‡ | chóireoidís; chóireodh siad; chóireochadh siad† / gcóireoidís‡‡; gcóireodh siad‡‡; gcóireochadh siad†‡‡ | a chóireodh; a chóireochadh† / ar chóireodh*; ar chóireochadh*† |
chóireofaí; chóireochthaí† / gcóireofa퇇; gcóireochtha톇‡ | |
subjunctive | present | go gcóirí mé; go gcóiríod† |
go gcóirí tú; go gcóirír† |
go gcóirí sé, sí | go gcóirímid; go gcóirí muid |
go gcóirí sibh | go gcóirí siad; go gcóiríd† |
— | go gcóirítear |
past | dá gcóirínn | dá gcóiríteá | dá gcóiríodh sé, sí | dá gcóirímis; dá gcóiríodh muid |
dá gcóiríodh sibh | dá gcóirídís; dá gcóiríodh siad |
— | dá gcóirítí | |
imperative | cóirím | cóirigh | cóiríodh sé, sí | cóirímis | cóirígí; cóirídh† |
cóirídís | — | cóirítear | |
verbal noun | cóiriú | ||||||||
past participle | cóirithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Synonyms
- (arrange): ceartaigh
Related terms
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
cóirigh | chóirigh | gcóirigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- “córaigid, cóirigid, cóirgid” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.
- “cóiriġim” in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, Irish Texts Society, 2nd ed., 1927, by Patrick S. Dinneen.
- "cóirigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.