cariturus
Latin
Etymology
Future active participle of careō (“lack”).
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | caritūrus | caritūra | caritūrum | caritūrī | caritūrae | caritūra | |
Genitive | caritūrī | caritūrae | caritūrī | caritūrōrum | caritūrārum | caritūrōrum | |
Dative | caritūrō | caritūrō | caritūrīs | ||||
Accusative | caritūrum | caritūram | caritūrum | caritūrōs | caritūrās | caritūra | |
Ablative | caritūrō | caritūrā | caritūrō | caritūrīs | |||
Vocative | caritūre | caritūra | caritūrum | caritūrī | caritūrae | caritūra |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.