caritus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of careō.
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | caritus | carita | caritum | caritī | caritae | carita | |
Genitive | caritī | caritae | caritī | caritōrum | caritārum | caritōrum | |
Dative | caritō | caritae | caritō | caritīs | caritīs | caritīs | |
Accusative | caritum | caritam | caritum | caritōs | caritās | carita | |
Ablative | caritō | caritā | caritō | caritīs | caritīs | caritīs | |
Vocative | carite | carita | caritum | caritī | caritae | carita |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.