carminans
Latin
Etymology 1
Present active participle of carminō ("make verses").
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈkar.mi.nans/, [ˈkar.mɪ.nãːs]
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | carmināns | carmināns | carminantēs | carminantia | |
Genitive | carminantis | carminantis | carminantium | carminantium | |
Dative | carminantī | carminantī | carminantibus | carminantibus | |
Accusative | carminantem | carmināns | carminantēs, carminantīs | carminantia | |
Ablative | carminante, carminantī1 | carminante, carminantī1 | carminantibus | carminantibus | |
Vocative | carmināns | carmināns | carminantēs | carminantia |
1When used purely as an adjective.
Etymology 2
Present active participle of carminō ("card, produce by carding")
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈkar.mi.nans/, [ˈkar.mɪ.nãːs]
Participle
carmināns m or f or n (genitive carminantis); third declension
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | carmināns | carmināns | carminantēs | carminantia | |
Genitive | carminantis | carminantis | carminantium | carminantium | |
Dative | carminantī | carminantī | carminantibus | carminantibus | |
Accusative | carminantem | carmināns | carminantēs, carminantīs | carminantia | |
Ablative | carminante, carminantī1 | carminante, carminantī1 | carminantibus | carminantibus | |
Vocative | carmināns | carmināns | carminantēs | carminantia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.