chichotać
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *xoxotati.
Pronunciation
- IPA(key): /xʲiˈxɔ.tat͡ɕ/
Conjugation
Conjugation of chichotać impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
infinitive | chichotać | |||||
present tense | 1st | chichoczę | chichoczemy | |||
2nd | chichoczesz | chichoczecie | ||||
3rd | chichocze | chichoczą | ||||
past tense | 1st | chichotałem | chichotałam | chichotaliśmy | chichotałyśmy | |
2nd | chichotałeś | chichotałaś | chichotaliście | chichotałyście | ||
3rd | chichotał | chichotała | chichotało | chichotali | chichotały | |
future tense | 1st | będę chichotał1 | będę chichotała1 | będziemy chichotali1 | będziemy chichotały1 | |
2nd | będziesz chichotał1 | będziesz chichotała1 | będziecie chichotali1 | będziecie chichotały1 | ||
3rd | będzie chichotał1 | będzie chichotała1 | będzie chichotało1 | będą chichotali1 | będą chichotały1 | |
conditional | 1st | chichotałbym | chichotałabym | chichotalibyśmy | chichotałybyśmy | |
2nd | chichotałbyś | chichotałabyś | chichotalibyście | chichotałybyście | ||
3rd | chichotałby | chichotałaby | chichotałoby | chichotaliby | chichotałyby | |
imperative | 1st | — | chichoczmy | |||
2nd | chichocz | chichoczcie | ||||
3rd | niech chichocze | niech chichoczą | ||||
active adjectival participle | chichoczący | chichocząca | chichoczące | chichoczący | chichoczące | |
contemporary adverbial participle | chichocząc | |||||
impersonal past | chichotano | |||||
verbal noun | chichotanie | |||||
1 or: będę chichotać, będziesz chichotać etc. |
Related terms
Further reading
- chichotać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.