cinaedus
Latin
Etymology
From Ancient Greek κίναιδος (kínaidos, “catamite”), originally referring to a non-Roman dancer whose performance featured movements of the buttocks. The word's ultimate origin may be from a language of Asia Minor.[1]
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kiˈnae̯.dus/, [kɪˈnae̯.dʊs]
Noun
cinaedus m (genitive cinaedī); second declension
Inflection
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cinaedus | cinaedī |
Genitive | cinaedī | cinaedōrum |
Dative | cinaedō | cinaedīs |
Accusative | cinaedum | cinaedōs |
Ablative | cinaedō | cinaedīs |
Vocative | cinaede | cinaedī |
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cinaedus | cinaeda | cinaedum | cinaedī | cinaedae | cinaeda | |
Genitive | cinaedī | cinaedae | cinaedī | cinaedōrum | cinaedārum | cinaedōrum | |
Dative | cinaedō | cinaedae | cinaedō | cinaedīs | cinaedīs | cinaedīs | |
Accusative | cinaedum | cinaedam | cinaedum | cinaedōs | cinaedās | cinaeda | |
Ablative | cinaedō | cinaedā | cinaedō | cinaedīs | cinaedīs | cinaedīs | |
Vocative | cinaede | cinaeda | cinaedum | cinaedī | cinaedae | cinaeda |
- Craig Williams, Roman Homosexuality (Oxford University Press, 1999, 2010), p. 193.
References
- cinaedus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cinaedus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- cinaedus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- cinaedus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.