cinereus
Latin
Etymology
From cinis (“ashes”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kiˈne.re.us/
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cinereus | cinerea | cinereum | cinereī | cinereae | cinerea | |
Genitive | cinereī | cinereae | cinereī | cinereōrum | cinereārum | cinereōrum | |
Dative | cinereō | cinereae | cinereō | cinereīs | cinereīs | cinereīs | |
Accusative | cinereum | cineream | cinereum | cinereōs | cinereās | cinerea | |
Ablative | cinereō | cinereā | cinereō | cinereīs | cinereīs | cinereīs | |
Vocative | cineree | cinerea | cinereum | cinereī | cinereae | cinerea |
Synonyms
- (like ashes): cinerāceus, cinericius
Related terms
- cinefactus
- cinerāceus
- cinerārius
- cinerescō
- cinericius
- cinerōsus
- cinis
- concinerātus
- dēcinerātus
- dēcinerescō
- succinerīcius
References
- cinereus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cinereus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.