cinquanta
Catalan
Etymology
From Old Occitan cinquanta, from Vulgar Latin *cīnquāgintā, from Latin quīnquāgintā, from Proto-Indo-European *penkʷēḱomt, from earlier *pénkʷe(d)ḱomt (“five-ten”).
Pronunciation
Numeral
< 49 | 50 | 51 > |
---|---|---|
Cardinal : cinquanta Ordinal : cinquantè | ||
Catalan Wikipedia article on cinquanta |
cinquanta m or f
Related terms
Further reading
- “cinquanta” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “cinquanta” in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana.
- “cinquanta” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “cinquanta” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Interlingua
Italian
< 49 | 50 | 51 > |
---|---|---|
Cardinal : cinquanta Ordinal : cinquantesimo | ||
Etymology
From Vulgar Latin *cīnquāgintā, from Latin quīnquāgintā, from Proto-Indo-European *penkʷēḱomt, from earlier *pénkʷe(d)ḱomt (“five-ten”).
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ʃinˈkwanta/, [t͡ʃiŋˈkwan̪.t̪a]
- Hyphenation: cin‧quàn‧ta
Related terms
See also
- Appendix:Italian numbers
Occitan
Etymology
From Old Occitan cinquanta, from Vulgar Latin *cīnquāgintā, from Latin quīnquāgintā.
Related terms
- cinc
- cinquanten
Further reading
- Joan de Cantalausa (2006) Diccionari general occitan a partir dels parlars lengadocians, 2 edition, →ISBN, page 251.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.