coambulans

Latin

Etymology

Present participle of coambulō.

Participle

coambulāns m, f, n (genitive coambulantis); third declension

  1. going or walking together with another

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative coambulāns coambulāns coambulantēs coambulantia
Genitive coambulantis coambulantis coambulantium coambulantium
Dative coambulantī coambulantī coambulantibus coambulantibus
Accusative coambulantem coambulāns coambulantēs, coambulantīs coambulantia
Ablative coambulante, coambulantī1 coambulante, coambulantī1 coambulantibus coambulantibus
Vocative coambulāns coambulāns coambulantēs coambulantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.