cogitabundus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /koː.ɡi.taːˈbun.dus/, [koː.ɡɪ.taːˈbʊn.dʊs]
Adjective
cōgitābundus (feminine cōgitābunda, neuter cōgitābundum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōgitābundus | cōgitābunda | cōgitābundum | cōgitābundī | cōgitābundae | cōgitābunda | |
Genitive | cōgitābundī | cōgitābundae | cōgitābundī | cōgitābundōrum | cōgitābundārum | cōgitābundōrum | |
Dative | cōgitābundō | cōgitābundō | cōgitābundīs | ||||
Accusative | cōgitābundum | cōgitābundam | cōgitābundum | cōgitābundōs | cōgitābundās | cōgitābunda | |
Ablative | cōgitābundō | cōgitābundā | cōgitābundō | cōgitābundīs | |||
Vocative | cōgitābunde | cōgitābunda | cōgitābundum | cōgitābundī | cōgitābundae | cōgitābunda |
Descendants
- Italian: cogitabondo
References
- cogitabundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cogitabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.