concursatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of concursō

Participle

concursātus m (feminine concursāta, neuter concursātum); first/second declension

  1. clashed

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative concursātus concursāta concursātum concursātī concursātae concursāta
Genitive concursātī concursātae concursātī concursātōrum concursātārum concursātōrum
Dative concursātō concursātae concursātō concursātīs concursātīs concursātīs
Accusative concursātum concursātam concursātum concursātōs concursātās concursāta
Ablative concursātō concursātā concursātō concursātīs concursātīs concursātīs
Vocative concursāte concursāta concursātum concursātī concursātae concursāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.