consopiens

Latin

Etymology

Present participle of cōnsōpiō

Participle

cōnsōpiēns m, f, n (genitive cōnsōpientis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative cōnsōpiēns cōnsōpiēns cōnsōpientēs cōnsōpientia
Genitive cōnsōpientis cōnsōpientis cōnsōpientium cōnsōpientium
Dative cōnsōpientī cōnsōpientī cōnsōpientibus cōnsōpientibus
Accusative cōnsōpientem cōnsōpiēns cōnsōpientēs, cōnsōpientīs cōnsōpientia
Ablative cōnsōpiente, cōnsōpientī1 cōnsōpiente, cōnsōpientī1 cōnsōpientibus cōnsōpientibus
Vocative cōnsōpiēns cōnsōpiēns cōnsōpientēs cōnsōpientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.