conspóid

Irish

Etymology

Borrowed from Latin *con(di)sputātiō, from con- + disputātiō (“arguing, reasoning, discussing, debating; argument, debate, dispute”).

Noun

conspóid f (genitive singular conspóide, nominative plural conspóidí)

  1. argument, dispute; contention, controversy

Declension
Declension of conspóid

Second declension

Bare forms

Case Singular Plural
Nominative conspóid conspóidí
Vocative a chonspóid a chonspóidí
Genitive conspóide conspóidí
Dative conspóid conspóidí

Forms with the definite article

Case Singular Plural
Nominative an chonspóid na conspóidí
Genitive na conspóide na gconspóidí
Dative leis an gconspóid

don chonspóid

 leis na conspóidí

Verb

conspóid (present analytic conspóideann, future analytic conspóidfidh, verbal noun conspóideadh, past participle conspóidte)

  1. argue, dispute; contest

Conjugation
First Conjugation (A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present conspóidim conspóideann tú;
conspóidir†		 conspóideann sé, sí conspóidimid conspóideann sibh conspóideann siad;
conspóidid†		 a chonspóideann; a chonspóideas /
a gconspóideann*; a gconspóideas*		 conspóidtear
past chonspóid mé; chonspóideas chonspóid tú; chonspóidis chonspóid sé, sí chonspóideamar; chonspóid muid chonspóid sibh; chonspóideabhair chonspóid siad; chonspóideadar a chonspóid /
ar chonspóid*		 conspóideadh
past habitual chonspóidinn chonspóidteá chonspóideadh sé, sí chonspóidimis; chonspóideadh muid chonspóideadh sibh chonspóididís; chonspóideadh siad a chonspóideadh /
ar chonspóideadh*		 chonspóidtí
future conspóidfidh mé;
conspóidfead		 conspóidfidh tú;
conspóidfir†		 conspóidfidh sé, sí conspóidfimid;
conspóidfidh muid		 conspóidfidh sibh conspóidfidh siad;
conspóidfid†		 a chonspóidfidh; a chonspóidfeas /
a gconspóidfidh*; a gconspóidfeas*		 conspóidfear
conditional chonspóidfinn / gconspóidfinn‡‡ chonspóidfeá / gconspóidfeᇇ chonspóidfeadh sé, sí / gconspóidfeadh sé, s퇇 chonspóidfimis; chonspóidfeadh muid / gconspóidfimis‡‡; gconspóidfeadh muid‡‡ chonspóidfeadh sibh / gconspóidfeadh sibh‡‡ chonspóidfidís; chonspóidfeadh siad / gconspóidfidís‡‡; gconspóidfeadh siad‡‡ a chonspóidfeadh /
ar chonspóidfeadh*		 chonspóidfí / gconspóidf퇇
subjunctive present go gconspóide mé;
go gconspóidead†		 go gconspóide tú;
go gconspóidir†		 go gconspóide sé, sí go gconspóidimid;
go gconspóide muid		 go gconspóide sibh go gconspóide siad;
go gconspóidid†		 — go gconspóidtear
past dá gconspóidinn dá gconspóidteá dá gconspóideadh sé, sí dá gconspóidimis;
dá gconspóideadh muid		 dá gconspóideadh sibh dá gconspóididís;
dá gconspóideadh siad		 — dá gconspóidtí
imperative conspóidim conspóid conspóideadh sé, sí conspóidimis conspóidigí;
conspóididh†		 conspóididís — conspóidtear
verbal noun conspóideadh
past participle conspóidte

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
conspóid chonspóid gconspóid
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References
  • “conspóid” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.