cordatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /korˈdaː.tus/, [kɔrˈdaː.tʊs]
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cordātus | cordāta | cordātum | cordātī | cordātae | cordāta | |
Genitive | cordātī | cordātae | cordātī | cordātōrum | cordātārum | cordātōrum | |
Dative | cordātō | cordātae | cordātō | cordātīs | cordātīs | cordātīs | |
Accusative | cordātum | cordātam | cordātum | cordātōs | cordātās | cordāta | |
Ablative | cordātō | cordātā | cordātō | cordātīs | cordātīs | cordātīs | |
Vocative | cordāte | cordāta | cordātum | cordātī | cordātae | cordāta |
References
- cordatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cordatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- cordatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- cordatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.