corniculatus
Latin
Etymology
From corniculum + -ātus, from a diminutive of cornū (“horn”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kor.ni.kuˈlaː.tus/, [kɔr.nɪ.kʊˈɫaː.tʊs]
Adjective
corniculātus (feminine corniculāta, neuter corniculātum); first/second declension
- horn-shaped
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | corniculātus | corniculāta | corniculātum | corniculātī | corniculātae | corniculāta | |
Genitive | corniculātī | corniculātae | corniculātī | corniculātōrum | corniculātārum | corniculātōrum | |
Dative | corniculātō | corniculātae | corniculātō | corniculātīs | corniculātīs | corniculātīs | |
Accusative | corniculātum | corniculātam | corniculātum | corniculātōs | corniculātās | corniculāta | |
Ablative | corniculātō | corniculātā | corniculātō | corniculātīs | corniculātīs | corniculātīs | |
Vocative | corniculāte | corniculāta | corniculātum | corniculātī | corniculātae | corniculāta |
Synonyms
Related terms
Descendants
- English: corniculate
References
- corniculatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- corniculatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.