corraigh
Irish
Verb
corraigh (present analytic corraíonn, future analytic corróidh, verbal noun corraí, past participle corraithe)
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | corraím | corraíonn tú; corraír† |
corraíonn sé, sí | corraímid; corraíonn muid |
corraíonn sibh | corraíonn siad; corraíd† |
a chorraíonn; a chorraíos / a gcorraíonn*; a gcorraíos* |
corraítear |
past | chorraigh mé; chorraíos | chorraigh tú; chorraís | chorraigh sé, sí | chorraíomar; chorraigh muid | chorraigh sibh; chorraíobhair | chorraigh siad; chorraíodar | a chorraigh / ar chorraigh* |
corraíodh | |
past habitual | chorraínn | chorraíteá | chorraíodh sé, sí | chorraímis; chorraíodh muid | chorraíodh sibh | chorraídís; chorraíodh siad | a chorraíodh / ar chorraíodh* |
chorraítí | |
future | corróidh mé; corród; corróchaidh mé† |
corróidh tú; corróir†; corróchaidh tú† |
corróidh sé, sí; corróchaidh sé, sí† |
corróimid; corróidh muid; corróchaimid†; corróchaidh muid† |
corróidh sibh; corróchaidh sibh† |
corróidh siad; corróid†; corróchaidh siad† |
a chorróidh; a chorrós; a chorróchaidh†; a chorróchas† / a gcorróidh*; a gcorrós*; a gcorróchaidh*†; a gcorróchas*† |
corrófar; corróchar† | |
conditional | chorróinn; chorróchainn† / gcorróinn‡‡; gcorróchainn†‡‡ | chorrófá; chorróchthᆠ/ gcorrófᇇ; gcorróchthᆇ‡ | chorródh sé, sí; chorróchadh sé, sí† / gcorródh sé, s퇇; gcorróchadh sé, s톇‡ | chorróimis; chorródh muid; chorróchaimis†; chorróchadh muid† / gcorróimis‡‡; gcorródh muid‡‡; gcorróchaimis†‡‡; gcorróchadh muid†‡‡ | chorródh sibh; chorróchadh sibh† / gcorródh sibh‡‡; gcorróchadh sibh†‡‡ | chorróidís; chorródh siad; chorróchadh siad† / gcorróidís‡‡; gcorródh siad‡‡; gcorróchadh siad†‡‡ | a chorródh; a chorróchadh† / ar chorródh*; ar chorróchadh*† |
chorrófaí; chorróchthaí† / gcorrófa퇇; gcorróchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go gcorraí mé; go gcorraíod† |
go gcorraí tú; go gcorraír† |
go gcorraí sé, sí | go gcorraímid; go gcorraí muid |
go gcorraí sibh | go gcorraí siad; go gcorraíd† |
— | go gcorraítear |
past | dá gcorraínn | dá gcorraíteá | dá gcorraíodh sé, sí | dá gcorraímis; dá gcorraíodh muid |
dá gcorraíodh sibh | dá gcorraídís; dá gcorraíodh siad |
— | dá gcorraítí | |
imperative | corraím | corraigh | corraíodh sé, sí | corraímis | corraígí; corraídh† |
corraídís | — | corraítear | |
verbal noun | corraí | ||||||||
past participle | corraithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Adjective
corraigh
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
corraigh | chorraigh | gcorraigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.