credulus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈkreː.du.lus/
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | crēdulus | crēdula | crēdulum | crēdulī | crēdulae | crēdula | |
Genitive | crēdulī | crēdulae | crēdulī | crēdulōrum | crēdulārum | crēdulōrum | |
Dative | crēdulō | crēdulae | crēdulō | crēdulīs | crēdulīs | crēdulīs | |
Accusative | crēdulum | crēdulam | crēdulum | crēdulōs | crēdulās | crēdula | |
Ablative | crēdulō | crēdulā | crēdulō | crēdulīs | crēdulīs | crēdulīs | |
Vocative | crēdule | crēdula | crēdulum | crēdulī | crēdulae | crēdula |
Derived terms
Related terms
- crēdibilis
- crēdibiliter
- crēditor
- crēditrīx
- crēditum
- crēdō
- incrēdibilis
- incrēdibiliter
- incrēdibiltās
- incrēditus
- incrēdulitās
Descendants
References
- credulus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- credulus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- credulus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- credulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.