cumhachtaigh

Irish

Etymology 1

Verb

cumhachtaigh (present analytic cumhachtaíonn, future analytic cumhachtóidh, verbal noun cumhachtú, past participle cumhachtaithe)

to empower

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	cumhachtaím	cumhachtaíonn tú; cumhachtaír^†	cumhachtaíonn sé, sí	cumhachtaímid; cumhachtaíonn muid	cumhachtaíonn sibh	cumhachtaíonn siad; cumhachtaíd^†	a chumhachtaíonn; a chumhachtaíos / a gcumhachtaíonn; a gcumhachtaíos	cumhachtaítear
	past	chumhachtaigh mé; chumhachtaíos	chumhachtaigh tú; chumhachtaís	chumhachtaigh sé, sí	chumhachtaíomar; chumhachtaigh muid	chumhachtaigh sibh; chumhachtaíobhair	chumhachtaigh siad; chumhachtaíodar	a chumhachtaigh / ar chumhachtaigh*	cumhachtaíodh
	past habitual	chumhachtaínn	chumhachtaíteá	chumhachtaíodh sé, sí	chumhachtaímis; chumhachtaíodh muid	chumhachtaíodh sibh	chumhachtaídís; chumhachtaíodh siad	a chumhachtaíodh / ar chumhachtaíodh*	chumhachtaítí
	future	cumhachtóidh mé; cumhachtód; cumhachtóchaidh mé^†	cumhachtóidh tú; cumhachtóir^†; cumhachtóchaidh tú^†	cumhachtóidh sé, sí; cumhachtóchaidh sé, sí^†	cumhachtóimid; cumhachtóidh muid; cumhachtóchaimid^†; cumhachtóchaidh muid^†	cumhachtóidh sibh; cumhachtóchaidh sibh^†	cumhachtóidh siad; cumhachtóid^†; cumhachtóchaidh siad^†	a chumhachtóidh; a chumhachtós; a chumhachtóchaidh^†; a chumhachtóchas^† / a gcumhachtóidh; a gcumhachtós; a gcumhachtóchaidh^†; a gcumhachtóchas^†	cumhachtófar; cumhachtóchar^†
conditional		chumhachtóinn; chumhachtóchainn^† / gcumhachtóinn‡‡; gcumhachtóchainn^†‡‡	chumhachtófá; chumhachtóchthá^† / gcumhachtófá‡‡; gcumhachtóchthá^†‡‡	chumhachtódh sé, sí; chumhachtóchadh sé, sí^† / gcumhachtódh sé, sí‡‡; gcumhachtóchadh sé, sí^†‡‡	chumhachtóimis; chumhachtódh muid; chumhachtóchaimis^†; chumhachtóchadh muid^† / gcumhachtóimis‡‡; gcumhachtódh muid‡‡; gcumhachtóchaimis^†‡‡; gcumhachtóchadh muid^†‡‡	chumhachtódh sibh; chumhachtóchadh sibh^† / gcumhachtódh sibh‡‡; gcumhachtóchadh sibh^†‡‡	chumhachtóidís; chumhachtódh siad; chumhachtóchadh siad^† / gcumhachtóidís‡‡; gcumhachtódh siad‡‡; gcumhachtóchadh siad^†‡‡	a chumhachtódh; a chumhachtóchadh^† / ar chumhachtódh; ar chumhachtóchadh^†	chumhachtófaí; chumhachtóchthaí^† / gcumhachtófaí‡‡; gcumhachtóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go gcumhachtaí mé; go gcumhachtaíod^†	go gcumhachtaí tú; go gcumhachtaír^†	go gcumhachtaí sé, sí	go gcumhachtaímid; go gcumhachtaí muid	go gcumhachtaí sibh	go gcumhachtaí siad; go gcumhachtaíd^†	—	go gcumhachtaítear
subjunctive	past	dá gcumhachtaínn	dá gcumhachtaíteá	dá gcumhachtaíodh sé, sí	dá gcumhachtaímis; dá gcumhachtaíodh muid	dá gcumhachtaíodh sibh	dá gcumhachtaídís; dá gcumhachtaíodh siad	—	dá gcumhachtaítí
imperative		cumhachtaím	cumhachtaigh	cumhachtaíodh sé, sí	cumhachtaímis	cumhachtaígí; cumhachtaídh^†	cumhachtaídís	—	cumhachtaítear
verbal noun		cumhachtú
past participle		cumhachtaithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Adjective

cumhachtaigh

masculine singular genitive and vocative form of cumhachtach

Noun

cumhachtaigh m

genitive singular of cumhachtach
nominative plural of cumhachtach

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
cumhachtaigh	chumhachtaigh	gcumhachtaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.