curmán

From Old Portuguese coirmão, from Latin co- (“with”) +‎ germanus (“brother”), from Latin germanus which originated Galician irmán (“brother”).

• (standard) IPA^(key): /kuɾˈmaŋ/
• (Central and Eastern Galician) IPA^(key): /kuɾˈmao̯/

curmán m (plural curmáns)

1. cousin

• primo

• curmá

• “curmao” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006-2012.
• “curman” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006-2013.
• “curmán” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.