díon

See also: dion, Dion, and dìon

Irish

Etymology

From Old Irish dín.

Pronunciation
  • IPA(key): /dʲiːnˠ/

Noun

díon m (genitive singular dín, nominative plural díonta)

  1. protection, shelter
  2. covering
  3. roof
  4. verbal noun of díon

Declension
Declension of díon

First declension

Bare forms:

Case Singular Plural
Nominative díon díonta
Vocative a dhín a dhíonta
Genitive dín díonta
Dative díon díonta

Forms with the definite article:

Case Singular Plural
Nominative an díon na díonta
Genitive an dín na ndíonta
Dative leis an díon

don díon

 leis na díonta

Derived terms

Verb

díon (present analytic díonann, future analytic díonfaidh, verbal noun díon, past participle díonta)

  1. to protect, shelter
  2. to proof
  3. to roof, thatch

Conjugation
First Conjugation (A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present díonaim díonann tú;
díonair†		 díonann sé, sí díonaimid díonann sibh díonann siad;
díonaid†		 a dhíonann; a dhíonas /
a ndíonann*; a ndíonas*		 díontar
past dhíon mé; dhíonas dhíon tú; dhíonais dhíon sé, sí dhíonamar; dhíon muid dhíon sibh; dhíonabhair dhíon siad; dhíonadar a dhíon /
ar dhíon*		 díonadh
past habitual dhíonainn / ndíonainn‡‡ dhíontá / ndíontᇇ dhíonadh sé, sí / ndíonadh sé, s퇇 dhíonaimis; dhíonadh muid / ndíonaimis‡‡; ndíonadh muid‡‡ dhíonadh sibh / ndíonadh sibh‡‡ dhíonaidís; dhíonadh siad / ndíonaidís‡‡; ndíonadh siad‡‡ a dhíonadh /
a ndíonadh*		 dhíontaí / ndíonta퇇
future díonfaidh mé;
díonfad		 díonfaidh tú;
díonfair†		 díonfaidh sé, sí díonfaimid;
díonfaidh muid		 díonfaidh sibh díonfaidh siad;
díonfaid†		 a dhíonfaidh; a dhíonfas /
a ndíonfaidh*; a ndíonfas*		 díonfar
conditional dhíonfainn / ndíonfainn‡‡ dhíonfá / ndíonfᇇ dhíonfadh sé, sí / ndíonfadh sé, s퇇 dhíonfaimis; dhíonfadh muid / ndíonfaimis‡‡; ndíonfadh muid‡‡ dhíonfadh sibh / ndíonfadh sibh‡‡ dhíonfaidís; dhíonfadh siad / ndíonfaidís‡‡; ndíonfadh siad‡‡ a dhíonfadh /
a ndíonfadh*		 dhíonfaí / ndíonfa퇇
subjunctive present go ndíona mé;
go ndíonad†		 go ndíona tú;
go ndíonair†		 go ndíona sé, sí go ndíonaimid;
go ndíona muid		 go ndíona sibh go ndíona siad;
go ndíonaid†		 — go ndíontar
past dá ndíonainn dá ndíontá dá ndíonadh sé, sí dá ndíonaimis;
dá ndíonadh muid		 dá ndíonadh sibh dá ndíonaidís;
dá ndíonadh siad		 — dá ndíontaí
imperative díonaim díon díonadh sé, sí díonaimis díonaigí;
díonaidh†		 díonaidís — díontar
verbal noun díon
past participle díonta

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
díon dhíon ndíon
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.