defractus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of dēfringō

Participle

dēfractus m (feminine dēfracta, neuter dēfractum); first/second declension

  1. Broken off; ripped away

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēfractus dēfracta dēfractum dēfractī dēfractae dēfracta
Genitive dēfractī dēfractae dēfractī dēfractōrum dēfractārum dēfractōrum
Dative dēfractō dēfractae dēfractō dēfractīs dēfractīs dēfractīs
Accusative dēfractum dēfractam dēfractum dēfractōs dēfractās dēfracta
Ablative dēfractō dēfractā dēfractō dēfractīs dēfractīs dēfractīs
Vocative dēfracte dēfracta dēfractum dēfractī dēfractae dēfracta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.