diffidare
Italian
Etymology
Reshaping of Latin diffīdere, present active infinitive of diffīdō, on the example of fidare.
Pronunciation
- IPA(key): /dif.fiˈda.re/, [d̪iffiˈd̪äːr̺e̞]
- Rhymes: -are
- Hyphenation: dif‧fi‧dà‧re
Verb
diffidare (di)
- (intransitive) To distrust, or be suspicious (of)
- (transitive) To warn or caution
Conjugation
Conjugation of diffidare
infinitive | diffidare | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere | gerund | diffidando | |||
present participle | diffidante | past participle | diffidato | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | diffido | diffidi | diffida | diffidiamo | diffidate | diffidano |
imperfect | diffidavo | diffidavi | diffidava | diffidavamo | diffidavate | diffidavano |
past historic | diffidai | diffidasti | diffidò | diffidammo | diffidaste | diffidarono |
future | diffiderò | diffiderai | diffiderà | diffideremo | diffiderete | diffideranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | diffiderei | diffideresti | diffiderebbe | diffideremmo | diffidereste | diffiderebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | diffidi | diffidi | diffidi | diffidiamo | diffidiate | diffidino |
imperfect | diffidassi | diffidassi | diffidasse | diffidassimo | diffidaste | diffidassero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
diffida, non diffidare | diffidi | diffidiamo | diffidate | diffidino |
Derived terms
Related terms
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.