dimidius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /diːˈmi.di.us/, [diːˈmɪ.di.ʊs]
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dīmidius | dīmidia | dīmidium | dīmidiī | dīmidiae | dīmidia | |
Genitive | dīmidiī | dīmidiae | dīmidiī | dīmidiōrum | dīmidiārum | dīmidiōrum | |
Dative | dīmidiō | dīmidiō | dīmidiīs | ||||
Accusative | dīmidium | dīmidiam | dīmidium | dīmidiōs | dīmidiās | dīmidia | |
Ablative | dīmidiō | dīmidiā | dīmidiō | dīmidiīs | |||
Vocative | dīmidie | dīmidia | dīmidium | dīmidiī | dīmidiae | dīmidia |
Derived terms
- dīmidium (“half”)
References
- dimidius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dimidius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- dimidius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- dimidius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.