disfali

Esperanto

Etymology

dis- +‎ fali

Pronunciation
  • Audio(file)

Verb

disfali (present disfalas, past disfalis, future disfalos, conditional disfalus, volitive disfalu)

  1. to collapse, fall apart

Conjugation
Conjugation of disfali
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense disfalas disfalis disfalos
active participle disfalanta disfalantaj disfalinta disfalintaj disfalonta disfalontaj
acc. disfalantan disfalantajn disfalintan disfalintajn disfalontan disfalontajn
nominal active participle disfalanto disfalantoj disfalinto disfalintoj disfalonto disfalontoj
acc. disfalanton disfalantojn disfalinton disfalintojn disfalonton disfalontojn
adverbial active participle disfalante disfalinte disfalonte
infinitive disfali imperative disfalu conditional disfalus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.