drobić
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *drobiti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdrɔ.bʲit͡ɕ/
Verb
drobić impf (perfective podrobić)
Conjugation
Conjugation of drobić impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
| infinitive | drobić | |||||
| present tense | 1st | drobię | drobimy | |||
| 2nd | drobisz | drobicie | ||||
| 3rd | drobi | drobią | ||||
| past tense | 1st | drobiłem | drobiłam | drobiliśmy | drobiłyśmy | |
| 2nd | drobiłeś | drobiłaś | drobiliście | drobiłyście | ||
| 3rd | drobił | drobiła | drobiło | drobili | drobiły | |
| future tense | 1st | będę drobił1 | będę drobiła1 | będziemy drobili1 | będziemy drobiły1 | |
| 2nd | będziesz drobił1 | będziesz drobiła1 | będziecie drobili1 | będziecie drobiły1 | ||
| 3rd | będzie drobił1 | będzie drobiła1 | będzie drobiło1 | będą drobili1 | będą drobiły1 | |
| conditional | 1st | drobiłbym | drobiłabym | drobilibyśmy | drobiłybyśmy | |
| 2nd | drobiłbyś | drobiłabyś | drobilibyście | drobiłybyście | ||
| 3rd | drobiłby | drobiłaby | drobiłoby | drobiliby | drobiłyby | |
| imperative | 1st | — | dróbmy | |||
| 2nd | drób | dróbcie | ||||
| 3rd | niech drobi | niech drobią | ||||
| active adjectival participle | drobiący | drobiąca | drobiące | drobiący | drobiące | |
| passive adjectival participle | drobiony | drobiona | drobione | drobieni | drobione | |
| contemporary adverbial participle | drobiąc | |||||
| impersonal past | drobiono | |||||
| verbal noun | drobienie | |||||
| 1 or: będę drobić, będziesz drobić etc. | ||||||
Synonyms
- (to crumble, to morsel): kruszyć, rozdrabiać
- (to toddle): dreptać
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.