ducendus
Latin
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dūcendus | dūcenda | dūcendum | dūcendī | dūcendae | dūcenda | |
Genitive | dūcendī | dūcendae | dūcendī | dūcendōrum | dūcendārum | dūcendōrum | |
Dative | dūcendō | dūcendae | dūcendō | dūcendīs | dūcendīs | dūcendīs | |
Accusative | dūcendum | dūcendam | dūcendum | dūcendōs | dūcendās | dūcenda | |
Ablative | dūcendō | dūcendā | dūcendō | dūcendīs | dūcendīs | dūcendīs | |
Vocative | dūcende | dūcenda | dūcendum | dūcendī | dūcendae | dūcenda |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.