dziobać
Polish
Etymology
From Old Polish zobać, from Proto-Slavic *zobati.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈd͡ʑɔ.bat͡ɕ/
Audio (file)
Conjugation
Conjugation of dziobać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim or m inan or f or n | |
| infinitive | dziobać | |||||
| present tense | 1st | dziobię | dziobiemy | |||
| 2nd | dziobiesz | dziobiecie | ||||
| 3rd | dziobie | dziobią | ||||
| past tense | 1st | dziobałem | dziobałam | dziobaliśmy | dziobałyśmy | |
| 2nd | dziobałeś | dziobałaś | dziobaliście | dziobałyście | ||
| 3rd | dziobał | dziobała | dziobało | dziobali | dziobały | |
| future tense | 1st | będę dziobał1 | będę dziobała1 | będziemy dziobali1 | będziemy dziobały1 | |
| 2nd | będziesz dziobał1 | będziesz dziobała1 | będziecie dziobali1 | będziecie dziobały1 | ||
| 3rd | będzie dziobał1 | będzie dziobała1 | będzie dziobało1 | będą dziobali1 | będą dziobały1 | |
| conditional | 1st | dziobałbym | dziobałabym | dziobalibyśmy | dziobałybyśmy | |
| 2nd | dziobałbyś | dziobałabyś | dziobalibyście | dziobałybyście | ||
| 3rd | dziobałby | dziobałaby | dziobałoby | dziobaliby | dziobałyby | |
| imperative | 1st | — | dzióbmy | |||
| 2nd | dziób | dzióbcie | ||||
| 3rd | niech dziobie | niech dziobią | ||||
| active adjectival participle | dziobiący | dziobiąca | dziobiące | dziobiący | dziobiące | |
| passive adjectival participle | dziobany | dziobana | dziobane | dziobani | dziobane | |
| contemporary adverbial participle | dziobiąc | |||||
| impersonal past | dziobano | |||||
| verbal noun | dziobanie | |||||
| 1 or: będę dziobać, będziesz dziobać etc. | ||||||
Related terms
- (noun) dziób
Further reading
- dziobać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.