dzwonić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈd͡zvɔ.ɲit͡ɕ/
  • audio(file)

Verb

dzwonić impf (perfective zadzwonić)

  1. (intransitive) to ring, jangle, clink
  2. (transitive) (telephone) to ring, call

Conjugation
Conjugation of dzwonić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive dzwonić
present tense 1st dzwonię dzwonimy
2nd dzwonisz dzwonicie
3rd dzwoni dzwonią
past tense 1st dzwoniłem dzwoniłam dzwoniliśmy dzwoniłyśmy
2nd dzwoniłeś dzwoniłaś dzwoniliście dzwoniłyście
3rd dzwonił dzwoniła dzwoniło dzwonili dzwoniły
future tense 1st będę dzwonił1 będę dzwoniła1 będziemy dzwonili1 będziemy dzwoniły1
2nd będziesz dzwonił1 będziesz dzwoniła1 będziecie dzwonili1 będziecie dzwoniły1
3rd będzie dzwonił1 będzie dzwoniła1 będzie dzwoniło1 będą dzwonili1 będą dzwoniły1
conditional 1st dzwoniłbym dzwoniłabym dzwonilibyśmy dzwoniłybyśmy
2nd dzwoniłbyś dzwoniłabyś dzwonilibyście dzwoniłybyście
3rd dzwoniłby dzwoniłaby dzwoniłoby dzwoniliby dzwoniłyby
imperative 1st — dzwonimy
2nd dzwoń dzwonicie
3rd niech dzwoni niech dzwonią
active adjectival participle dzwoniący dzwoniąca dzwoniące dzwoniący dzwoniące
contemporary adverbial participle dzwoniąc
1 or: będę dzwonić, będziesz dzwonić etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.