effeminans

Latin

Etymology

Present participle of effēminō

Participle

effēmināns m or f or n (genitive effēminantis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative effēmināns effēmināns effēminantēs effēminantia
Genitive effēminantis effēminantis effēminantium effēminantium
Dative effēminantī effēminantī effēminantibus effēminantibus
Accusative effēminantem effēmināns effēminantēs, effēminantīs effēminantia
Ablative effēminante, effēminantī1 effēminante, effēminantī1 effēminantibus effēminantibus
Vocative effēmināns effēmināns effēminantēs effēminantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.