erraticus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /erˈraː.ti.kus/, [ɛrˈraː.tɪ.kʊs]
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | errāticus | errātica | errāticum | errāticī | errāticae | errātica | |
Genitive | errāticī | errāticae | errāticī | errāticōrum | errāticārum | errāticōrum | |
Dative | errāticō | errāticō | errāticīs | ||||
Accusative | errāticum | errāticam | errāticum | errāticōs | errāticās | errātica | |
Ablative | errāticō | errāticā | errāticō | errāticīs | |||
Vocative | errātice | errātica | errāticum | errāticī | errāticae | errātica |
Descendants
References
- erraticus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- erraticus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- erraticus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- erraticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.