escendo

Italian

Verb

escendo

  1. gerund of escire

Anagrams


Latin

Alternative forms

  • exscendō, excendō

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /eːsˈken.doː/, [eːsˈkɛn.doː]

Verb

ēscendō (present infinitive ēscendere, perfect active ēscendī, supine ēscēnsum); third conjugation

  1. I ascend, go up, mount

Inflection

   Conjugation of escendo (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present ēscendō ēscendis ēscendit ēscendimus ēscenditis ēscendunt
imperfect ēscendēbam ēscendēbās ēscendēbat ēscendēbāmus ēscendēbātis ēscendēbant
future ēscendam ēscendēs ēscendet ēscendēmus ēscendētis ēscendent
perfect ēscendī ēscendistī ēscendit ēscendimus ēscendistis ēscendērunt, ēscendēre
pluperfect ēscenderam ēscenderās ēscenderat ēscenderāmus ēscenderātis ēscenderant
future perfect ēscenderō ēscenderis ēscenderit ēscenderimus ēscenderitis ēscenderint
passive present ēscendor ēscenderis, ēscendere ēscenditur ēscendimur ēscendiminī ēscenduntur
imperfect ēscendēbar ēscendēbāris, ēscendēbāre ēscendēbātur ēscendēbāmur ēscendēbāminī ēscendēbantur
future ēscendar ēscendēris, ēscendēre ēscendētur ēscendēmur ēscendēminī ēscendentur
perfect ēscēnsus + present active indicative of sum
pluperfect ēscēnsus + imperfect active indicative of sum
future perfect ēscēnsus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present ēscendam ēscendās ēscendat ēscendāmus ēscendātis ēscendant
imperfect ēscenderem ēscenderēs ēscenderet ēscenderēmus ēscenderētis ēscenderent
perfect ēscenderim ēscenderīs ēscenderit ēscenderimus ēscenderitis ēscenderint
pluperfect ēscendissem ēscendissēs ēscendisset ēscendissēmus ēscendissētis ēscendissent
passive present ēscendar ēscendāris, ēscendāre ēscendātur ēscendāmur ēscendāminī ēscendantur
imperfect ēscenderer ēscenderēris, ēscenderēre ēscenderētur ēscenderēmur ēscenderēminī ēscenderentur
perfect ēscēnsus + present active subjunctive of sum
pluperfect ēscēnsus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present ēscende ēscendite
future ēscenditō ēscenditō ēscenditōte ēscenduntō
passive present ēscendere ēscendiminī
future ēscenditor ēscenditor ēscenduntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives ēscendere ēscendisse ēscēnsūrus esse ēscendī ēscēnsus esse ēscēnsum īrī
participles ēscendēns ēscēnsūrus ēscēnsus ēscendendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
ēscendere ēscendendī ēscendendō ēscendendum ēscēnsum ēscēnsū

References

  • escendo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • escendo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • escendo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to mount the rostra: in contionem (in rostra) escendere (only of Romans)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.