flens

Dutch
FWOTD – 29 November 2016

Pronunciation
  • IPA(key): /flɛns/
  • Hyphenation: flens
  • Rhymes: -ɛns

Noun

flens m (plural flensen, diminutive flensje n)

  1. A smack, blow, especially on the ear
  2. (usually in the diminutive: flensje) A small, flat pancake
    • 2016 April 1, Henja Schneider, "Hartveroverende flensjestaart met spinazie", Trouw.
      Bestrijk een spinazieflensje met een laagje humus. Leg er een flensje op en bestrijk ook dat met humus. Bouw zo verder aan de stapel tot de flensjes op zijn.
  3. (rare) A small (loin)cloth
  4. (slang) (etymology uncertain) milk

Interjection

flens

  1. An exclamation to express hitting or throwing

Etymology 2

From English flange.

Noun

flens m (plural flensen, diminutive flensje n)

  1. A flange, rim or collar on a metal object
  2. The flattened end of a metal bar, to be fixed on a surface
Derived terms
  • flensdeksel n
  • flenspijp
  • flensrand
  • flensstuk n
  • flensverbinding

German

Verb

flens

  1. Imperative singular of flensen.
  2. (colloquial) First-person singular present of flensen.

Latin

Etymology

Present active participle of fleō (“cry, weep”).

Participle

flēns m or f or n (genitive flentis); third declension

  1. weeping, crying
  2. lamenting or grieving for

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative flēns flēns flentēs flentia
Genitive flentis flentis flentium flentium
Dative flentī flentī flentibus flentibus
Accusative flentem flēns flentēs, flentīs flentia
Ablative flente, flentī1 flente, flentī1 flentibus flentibus
Vocative flēns flēns flentēs flentia

1When used purely as an adjective.

Volapük

Noun

flens

  1. plural of flen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.