folíon

See also: folion

Irish

Etymology

fo- (“under”) +‎ líon (“fill”)

Verb

folíon (present analytic folíonann, future analytic folíonfaidh, verbal noun folíonadh, past participle folíonta)

fill up underneath
make up, supplement

Conjugation

First Conjugation (A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	folíonaim	folíonann tú; folíonair^†	folíonann sé, sí	folíonaimid	folíonann sibh	folíonann siad; folíonaid^†	a fholíonann; a fholíonas / a bhfolíonann; a bhfolíonas	folíontar
	past	d'fholíon mé; d'fholíonas / fholíon mé‡; fholíonas‡	d'fholíon tú; d'fholíonais / fholíon tú; fholíonais‡	d'fholíon sé, sí / fholíon sé, sí‡	d'fholíonamar; d'fholíon muid / fholíonamar; fholíon muid‡	d'fholíon sibh; d'fholíonabhair / fholíon sibh; fholíonabhair‡	d'fholíon siad; d'fholíonadar / fholíon siad; fholíonadar‡	a d'fholíon / ar fholíon*	folíonadh
	past habitual	d'fholíonainn / fholíonainn‡	d'fholíontá / fholíontá‡	d'fholíonadh sé, sí / fholíonadh sé, sí‡	d'fholíonaimis; d'fholíonadh muid / fholíonaimis; fholíonadh muid‡	d'fholíonadh sibh / fholíonadh sibh‡	d'fholíonaidís; d'fholíonadh siad / fholíonaidís; fholíonadh siad‡	a d'fholíonadh / ar fholíonadh*	d'fholíontaí / fholíontaí‡
	future	folíonfaidh mé; folíonfad	folíonfaidh tú; folíonfair^†	folíonfaidh sé, sí	folíonfaimid; folíonfaidh muid	folíonfaidh sibh	folíonfaidh siad; folíonfaid^†	a fholíonfaidh; a fholíonfas / a bhfolíonfaidh; a bhfolíonfas	folíonfar
conditional		d'fholíonfainn / fholíonfainn‡; bhfolíonfainn‡‡	d'fholíonfá / fholíonfá‡; bhfolíonfá‡‡	d'fholíonfadh sé, sí / fholíonfadh sé, sí‡; bhfolíonfadh sé, sí‡‡	d'fholíonfaimis; d'fholíonfadh muid / fholíonfaimis‡; fholíonfadh muid‡; bhfolíonfaimis‡‡; bhfolíonfadh muid‡‡	d'fholíonfadh sibh / fholíonfadh sibh‡; bhfolíonfadh sibh‡‡	d'fholíonfaidís; d'fholíonfadh siad / fholíonfaidís‡; fholíonfadh siad‡; bhfolíonfaidís‡‡; bhfolíonfadh siad‡‡	a d'fholíonfadh / ar fholíonfadh*	d'fholíonfaí / fholíonfaí‡; bhfolíonfaí‡‡
subjunctive	present	go bhfolíona mé; go bhfolíonad^†	go bhfolíona tú; go bhfolíonair^†	go bhfolíona sé, sí	go bhfolíonaimid; go bhfolíona muid	go bhfolíona sibh	go bhfolíona siad; go bhfolíonaid^†	—	go bhfolíontar
subjunctive	past	dá bhfolíonainn	dá bhfolíontá	dá bhfolíonadh sé, sí	dá bhfolíonaimis; dá bhfolíonadh muid	dá bhfolíonadh sibh	dá bhfolíonaidís; dá bhfolíonadh siad	—	dá bhfolíontaí
imperative		folíonaim	folíon	folíonadh sé, sí	folíonaimis	folíonaigí; folíonaidh^†	folíonaidís	—	folíontar
verbal noun		folíonadh
past participle		folíonta

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡ Dependent form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
folíon	fholíon	bhfolíon
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.